wykorzeniać

wykorzeniać: wykorzeniać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wykorzeniaćam, wykorzeniaća, wykorzeniaćają, wykorzeniaćany {{/stl_8}}– wykorzenić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wykorzeniaćnię, wykorzeniaćni, wykorzeniaćeń, wykorzeniaćniony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrywać, usuwać skądś rośliny wraz z korzeniami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykorzeniać chwasty. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwalczać, dążyć do całkowitego wyrugowania czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykorzeniać złe nawyki, wady, przesądy. Wykorzenić nałogi. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

wykorzenić — dk VIa, wykorzenićnię, wykorzenićnisz, wykorzenićeń, wykorzenićnił, wykorzenićniony wykorzeniać ndk I, wykorzenićam, wykorzenićasz, wykorzenićają, wykorzenićaj, wykorzenićał, wykorzenićany «wyrwać, wykopać rośliny z korzeniami» Wykorzenić chwasty … Słownik języka polskiego
narów — m IV, D. narówrowu, Ms. narówrowie; lm M. narówrowy «przywara, zły nawyk» Koń z narowami. Mieć narowy. Wykorzeniać złe narowy … Słownik języka polskiego
narów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. narówrowu, Mc. narówrowie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} złe przyzwyczajenie, negatywna skłonność; przywara : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koń mający swoje narowy. Narowy małych dzieci. Tępić, wykorzeniać narowy. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypleniaćam, wypleniaća, wypleniaćają, wypleniaćany {{/stl 8}}– wyplenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypleniaćnię, wypleniaćni, wypleniaćpleń, wypleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyssać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysysać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyssać {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z mlekiem matki {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć coś wrodzonego, wpojonego od dzieciństwa : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias